Kadın Olmanın Derdi: Premenstruel Sendrom

Doğurganlık dönemindeki kadınların çoğunda adet döngüsünün premenstruel (kanama öncesi) fazında bir veya birkaç fiziksel ve psikolojik şikâyet görülmektedir.

Şikayetler genellikle hafif şiddette hissedilmekle birlikte, vakaların % 5-8 bölümünde semptomlar orta şiddette veya şiddetli olmaktadır ve belirgin olarak sıkıntıya veya fonksiyonel bozulmaya yol açmaktadır. Premenstrüel sendrom (PMS), adet döngüsünün geç lateral evresinde ortaya çıkan, çoğu adet döneminde tekrarlayan, kanamanın başlaması ile kısa sürede ortadan kalkan duygusal, davranışsal ve bedensel değişiklikler ile giden psikiyatrik bir bozukluktur.

Şikayetlerin görülme süresi birkaç gün ile iki hafta arasındadır. Genellikle adetten altı gün önce şikayetler belirginleşir ve adet öncesi ikinci günde en şiddetli olarak hissedilir. Öfke ve sinirlilik en önemli şikayetlerdir ve diğerlerinden daha önce başlar. PMS ilk adetten sonra herhangi bir yaşta başlayabilir. Ortalama başlangıç yaşı 25 civarıdır. 25-35 yaş aralığında diğer yaş guruplarına göre daha şiddetli seyreder. Menopoza yaklaştıkça şiddeti azalır.

PMS klinik görünüm olarak birçok çeşitlilik gösterir. En sık görülen psikiyatrik bulgular sinirlilik, depresyon, anksiyete ve duygu-durumda değişkenliktir. Bu ruhsal şikayetlere sıklıkla göğüslerde ağrı, vücutta şişkinlik, uyku ve iştah değişiklikleri eşlik eder.

PMS ve duygu-durum bozukluklarının yaşam boyu birlikte görülme sıklığı %30-70 arasında bulunmuştur. Duygudurum bozukluklarının kadın cinsiyetinde daha sık görüldüğü gerçeği düşünülse bile, bu oran beklenin çok üstündedir. PMS tanısı alan kadınlarda menopoz döneminde ve doğum sonrasında depresyon görülme riskinin daha yüksek olduğu bildirilmektedir.

PMS’un nedeni kesin olarak bilinmemektedir. Biyolojik etmenler (hormonal değişiklikler), genetik etmenler, psikofizyolojik etmenlerin sorumlu olabileceği düşünülmektedir

Premenstrüel belirtilerin tedavi edilmezse kötüleşmeye eğilimli olduğu kanısı yaygındır. Kadınların tedavi arayışları 30’lu yaşlarda başlar. Gebeliklerden sonra tam veya ileri düzelme olabilir. Hastalık bulguları menopoz ile ortadan kalkar.

Uygulanan tedavi yöntemleri

a- Konservatif tedaviler

b- Menstrüasyonun devamı sırasında tıbbi ve farmakolojik tedaviler

c- Tıbbi ve cerrahi müdahale ile yumurtlamanın ortadan kaldırılması olarak sınıflandırılabilir.

Alıntı: Reha Bayar, Kaygı ve Şiddet, 2009 Ankara,227-31